Mahalaga nga, pero isa lang! Kasi wala na po sa iba ang kaligtasan. Wala na pong iba pang pangalan sa silong ng langit na ibinigay sa buong katauhan na kungsaan tayo’y mangaliligtas. Kaibigan, napagisipan mo na ba sa ganitong pagsasaalang-alang, na ang ating Panginoong Jesu-Cristo ay ganitong napakahalaga? Na masdan mo ba siya sa kanyang pagkatao at kadiyosan na napakatindi ang kalulwalhatian ng kanyang persona, na itong paglingap ay nagpapasagana sa ating loob? Para tayong isang mangangalkal ng kayamanan na naghahanap ng mga mahalagang perlas. At ang Panginoong Jesus po ba ay siyang nagiisa, pinakamahal, ang walang hanggang kanais-nais sa inyong mga mata, pumapayag ka ba na ibenta ang lahat, handa ka bang humiwalay sa milyun-milyong na daigdig kaysa sa mawalan si Cristo? Natagpuan mo na ba ang Panginoon sa bukid ng Banal na Kasulatan, at nagtanong ka na ba kung papaano mo pwedeng bilhin itong mahalangang perla? Pakinggan mo ang kanyang maginoong salita: “Ipinapayo ko sa iyo na ikaw ay bumili sa akin ng gintong dinalisay ng apoy, upang ikaw ay yumaman:” Opo magiliw na Panginoon, narito po ako bibili po ako sa inyo ng walang salapi at walang bayad. Kasi alam ko po, na ayon sa inyong turo, na hindi makukuha ang iyong ngiti sa pamamagitan ng mga gawa ng makasalanang tao, kung hindi sa pamamagitan ng inyong mahalagang merito at inyong nagbabayad-salang na dugo. Sa pamamagitan ng pananampalataya, ikaw ay aking inaankin, at dahil dito inaankin ko na rin ang lahat. At madamay na ang lahat, iniiwanan ko na ang lahat, kinakalimutan ko na ang lahat, upang mapasaakin si Jesus Cristo lamang, ngayon, magpakailanpaman, hanggang sa kawalang-katapusan.